Briefje van de IJslandse Berevrouw 03

                                                                                                                         
                                                                                                                                   4 juli 2014
                                                                                                                                    Kristnes, IJsland


      Lieve Dertien,

Een briefje van mij uit het Hoge en verre Noorden.  Vandaag zijn de bergen er af geknipt door veel lage wolken . Dat gebeurt hier vaker dat de bergen opeens verdwenen zijn. Het lijkt hier nu net nederland  met wat hogere groene heuvels en veel regendruppels. De paarden die ik vanuit mijn raam zie staan dicht bij elkaar in een groep met dit weer. Het schijnt zo te zijn dat er een noordelijk front onderweg is en het 6 graden kan worden. Ik klaag niet, we hebben hier heel mooi ijslands zomerweer gehad in juni en de berevrouw houd wel van wat variatie....

Het leven kabbelt hier lekker voort. Ik ben iedere dag hard aan het schilderen voor de tentoonstelling die ik hier in september in  de stad Akureyri heb. Mijn mediterende Berevrouw op mijn schilderij is nu omringd door een zee van weelderige, levenslustige planten in nieuwe tonen en tinten, ook veel blauw- en paarsachtigen.   Beinvloed door de flora en fauna hier. Ze heeft het naar haar zin! Het is nu echt bijna klaar en ik ben er blij mee!

Het leven kan hier soms best druk zijn. Hard schilderen, familiebezoek ontvangen, veel verjaardagen, dochters met hun vrienden en kleinzoon van de ijsman te eten krijgen in onze primitieve slangenkeuken,  naar buiten, mediteren en soms moet je naar de winkel......  Hier op het echte platteland in Kristnes zijn geen winkels en ook geen brievenbussen.
Om naar de stad Akureyri te gaan moet je 12 kilometer fietsen of lopen. Ik mag hier een fijne fiets lenen van de schoonzus van de IJsman, dat is echt ontzettend fijn en die fiets heeft zelfs een bagagedrager. De meeste ijslanders hebben geen bagagedragers.IJslanders fietsen alleen voor recreatie. Een paar weken geleden was mijn band plat en ik wilde naar de stad. Ik had ingredienten nodig om een taartje te bakken omdat ik snel jarig was en wilde naar de kapper.
Ik vond het fijn om een excuus te hebben om weer eens een  langere afstands -wandeling te maken. Soms is er een enorme drang om naar de (kleine) stad te gaan hier en even weg van het platteland. Lopend naar de stad gaan geeft de berevrouw een gevoel van vrijheid! Naar de cultuur gaan... Naar de bieb om ijslandse luisterboeken te lenen, die ik gebruik om bij te schilderen. Heerlijk!  Soms kan ik me echt verliezen in het stadse leven. Ik ging naar een vreemde supermarkt Hagkaup in het industriegebied, in die supermarkt is alles oranje en kocht een gemakkelijke broek voor mijzelf. (Heb  te weinig kleding hier)  Toen kwam ik een tweedehands winkel tegen en vond een hele goedkope cd-speler die ik goed kon gebruiken.Dat is echt bijzonder hier, alles is hier vaak duurder dan in nederland.  Het leven zorgde weer ontzettend goed voor me! Ik vind het heerlijk om naar de stad en weer terug te wandelen. 24 kilometer. Maar dat kan natuurlijk alleen maar af en toe, anders wordt er niet genoeg geschilderd.  En je kunt lopend niet zoveel meenemen. Voor ik ga schilderen ga ik wel iedere dag even mediteren, wandelen en/of hardlopen op de oude weg of ergens anders buiten, dat heb ik nodig.
Voor mijn verjaardag/bestaansdag heb ik fietstassen gekregen. Ontzettend fijn is dat! Ik ga nu een keer per week s'ochtends vroeg naar de winkel fietsen en kom dan zwaar beladen weer terug. Er is dan altijd het gevaar voor mij een beetje in het stadje te blijven hangen en daar een beetje te dwalen. Je hebt natuurlijk altijd van alles te doen in de stad. Naar de bibliotheek, het postkantoor of de lekkere koffie die trekt.
 De terugweg  is een stuk zwaarder fietsen. Vooral als er tegenwind is, die kan hier heel erg krachtig zijn, veel krachtiger dan in rotterdam. Als je de wind mee hebt gaat het lekker snel.  Als laatste moet ik met de zwaarbeladen fiets de hoge heuvel op, dan loop ik. In het begin was ik bang dat mijn fiets met sinaasappelen, joghurt,brood  en veel diepvriesgroente etc. van de heuvel af zou rollen, maar dat gebeurt gelukkig niet.

Ik moet gaan stoppen met schrijven nu. Ben nog steeds erg blij dat ik hier mag zijn in dit vreemde (skritid) land  in de mooie natuur en mag schilderen! Alle goeds voor jullie in de grootstedelijke gebieden

veel Noordelijke schildersgroeten van de Berevrouw


                                                           Voor meer informatie over mijn kunst: www.berevrouw.exto.nl